Voor de zoveelste keer: verstopping. Het begint op een gegeven patroon te lijken. De gemeente had netjes hun deel gedaan – het riool tot aan de voortuin vervangen. Maar helaas, de problemen bleven. Met een rioolcamera werd al snel duidelijk waarom: de leidingen in de voortuin zaten vol met wortels. Alsof de natuur zelf besloten had het water een halt toe te roepen.
Dus, op een goede dag: actie! Ik besloot het riool in de voortuin zelf aan te pakken, helemaal tot aan de weg. Eerst een klein kuiltje gegraven – beetje bij beetje richting de stoep. Maar toen kwam natuurlijk het klassieke moment van inzicht: al het zand dat ik uitgegraven had… lag precies op de plek waar de nieuwe aansluiting moest komen.
Dat was het moment waarop ik dacht: nee hè, ik ga dit niet allemaal nog een keer met de hand verplaatsen. Tijd voor een plan B. Of beter gezegd: plan G… van graafmachine.
En eerlijk is eerlijk: met zo’n machine wordt alles in één klap een stuk leuker. De geul was in no-time gegraven, het nieuwe riool aangelegd, aangesloten – alsof het niks was. Daarna alles weer dichtgegooid, tegels teruggelegd, tuin en stoep weer netjes gemaakt.
En voilà: weer een project afgerond. Van frustrerende verstoppingen tot tevreden terugkijken op een nette tuin met goed werkend riool.
En het mooiste? Geen verstopping meer.
